Mądre komponowanie posiłków (nie tylko) po porodzie

Już w czwartek spotkanie z panią Magdaleną Makarowską, nadal można także wygrać jej najnowszą książkę, z autografem. W związku z tym,  żeby narobić Wam trochę smaku, oddaję do Waszej dyspozycji artykuł z książki "Jedz pysznie z dzieckiem, czyli kochanie przez gotowanie" poświęcony posiłkom mamy karmiącej, ale tak naprawdę zawarte w nim zasady dotyczące komponowanie posiłków w ciągu dnia są uniwersalne i dotyczą nie tylko mam. 

Zapraszam do lektury

Trzeba zdawać sobie sprawę, że wraz z mlekiem mamy maluch ma szansę posmakować

tego, co ona zjadła. Już w tym wczesnym okresie zapewniamy mu więc różne

doznania smakowe, dzięki którym może wyrosnąć na prawdziwego smakosza:)

Zdrowe nawyki żywieniowe to kolejny ważny prezent, jaki możemy ofiarować naszym

dzieciom na dalszą drogę życia.

Malec już w brzuszku mamy połyka wody płodowe, przyzwyczajając się do ich słodkawego

smaku. Potem upodobanie to umacnia słodki aromat mleka. Pod wpływem cukrów

dochodzi do uwalniania w mózgu substancji poprawiających samopoczucie i łagodzących

stres. Gdy malec ssie mleko, wyraźnie się uspokaja.

Badania wykazały, że niemowlę czuje też inne smaki. Początkowo jest mu obojętne,

czy dostaje napój niesolony, czy bardzo słony, ale ulega to zmianie już po czwartym miesiącu

życia, gdy wzrasta ilość receptorów wykrywających smak słony. Z kolei gdyby podać mu

plasterek cytryny, dziecko zaczęłoby się ślinić i odwracać główkę. Nie podoba mu

się też gorycz, choć w pierwszych miesiącach nie czuje jej tak intensywnie jak dorośli.

W pełnej krasie świat smaków objawia się malcowi, dopiero gdy zaczyna jeść pokarmy

stałe. Niemniej smaki produktów, które spożywa matka, szybko przenikają do jej mleka.

Dlatego dieta matek karmiących wpływa na przyszłe gusta dzieci.

Kobiety często wstrzymują się od jedzenia niektórych potraw w obawie, że zniechęci

to dziecko do ssania. Tymczasem różnice smakowe wyczuwane w mleku matki mogą

zwiększać tolerancję dziecka na nowe doznania. Karmienie piersią przygotowuje dziecko

do wyzwań smakowych i nowych doświadczeń z jedzeniem – więc jedzmy na zdrowie!

Do podanych dalej przepisów należy podchodzić z indywidualnym wyczuciem. Jeśli

nie czujemy się na tyle pewnie, by na przykład dodać do potrawy czosnek, to go nie

dodawajmy. Poza tym przyprawiamy zawsze według własnego gustu i smaku.

Musimy też pamiętać, że każdy człowiek jest inny. Jeśli okazuje się, że czegoś nie możemy

jeść np. z racji alergii, trzeba ten składnik eliminować, zastępując innym.

W okresie tuż po porodzie wybierajmy przepisy zmniejszą liczbą składników, a potem

stopniowo je urozmaicajmy.

 

NARESZCIE W DOMU– TYLKO CO JA MOGĘ JEŚĆ?

Gotowana pierś kurczaka, ryż i marchewka to straszny, ale niestety częsty zestaw. Nierzadko mamy skarżą się na zaparcia, a wtedy aż chce się po wiedzieć, że to nic dziwnego... Zamiast gotowania można zastosować duszenie lub pieczenie, zamiast ryżu – makaron razowy, zamiast marchewki – surówkę i od razu lepiej to wygląda i smakuje!

Do picia oczywiście woda, herbaty owocowe i ziołowe, kompoty, soki owocowe (jak najmniej słodzone, a najlepiej wyciskane w domu).

Zasada jest prosta. Dieta mamy karmiącej ma być  zdrowa, urozmaicona, bogata w świeże owoce i warzywa, kasze, makarony (najlepiej razowe), pełnoziarniste pieczywo razowe, nabiał, ryby, chude mięso czerwone, drób, jaja i nabiał z pewnego źródła.

Pierwsze posiłki po porodzie

Pierwszy posiłek po porodzie powinien być płynny, np. zupa mleczna, kompot z jabłek,

budyń.

Zasady posiłków w pierwszych dniach i ty godniach po porodzie

•      Pij wodę niegazowaną, rozcieńczone mleko, słabą herbatę lub kompot z jabłek.

•   Po tym etapie wstępnym możesz przejść do jedzenia innych produktów lekko strawnych, takich jak zupy, białe mięso z warzywami, pieczywo graham z masłem i twarożkiem, dżemem czy miodem, owsiankę, ryż z jabłkiem.

•   Nie jedz zbyt dużo. Nie pozwól dokarmiać się rodzinie. Twój żołądek jest skurczony wskutek wcześniejszego uciśnięcia przez dziecko. Jedz w małych ilościach, ale częściej.

• Mniej obciążany przewód pokarmowy pracuję chętniej i sprawniej.

•   Jedną z najczęstszych bolączek są zaparcia, dlatego pij dużo niegazowanej wody, soku marchwiowego. Staraj się też jak najwięcej chodzić. Ruch sprawi, że twoje jelita  będą lepiej pracowały.

• Jedz produkty bogate w błonnik pokarmowy, takie jak kasza gryczana, pełnoziarniste pieczywo, warzywa i owoce. Jeżeli masz ochotę coś przekąsić, skuś się na niesiarkowane suszone śliwki bądź morele.

•   Mięso i ryby piecz w foli, możesz je również gotować. Bardzo przydaje się specjalne urządzenie do gotowania na parze, które sprawia, że potrawy są lekkie i zachowują wszystkie wartości odżywcze.

• Wprowadź do jadłospisu zmiksowane zupy warzywne typu krem. Szybko zaspokoją one głód, nie obciążając żołądka.

• Dodaj sobie energii przez wprowadzenie do menu węglowodanów złożonych. Najlepszym ich źródłem są produkty zbożowe, np. płatki, razowe pieczywo, różnego rodzaju kasze i makarony (pełnoziarniste i razowe), ryż oraz warzywa.

Nie zapominaj również o dostarczeniu organizmowi zapasu:

1. wapnia, (mleko, ser, jogurt, kefir, sezam, melasa buraczana, amarantus);

2. białka (ryby, jaja, mięso);

3. żelaza (mięso, rośliny strączkowe i ciemno zielone warzywa).

Plan posiłków

1. Zacznij od planowania. Posiłków powinno być przynajmniej pięć. Przerwa pomiędzy

pierwszym a drugim śniadaniem nie może być dłuższa niż trzy godziny. Tylko po obiedzie- najobfitszym posiłku dnia, przerwa może wynosić cztery godziny. Nie omijaj

żadnego posiłku.

2. Około trzech godzin po jedzeniu poziom cukru we krwi zaczyna spadać. Czujesz wtedy głód i przychodzi czas na niskokaloryczną przekąskę. Ważne, żebyś miała ją pod ręką. Unikniesz wtedy pokusy podjadania czego bądź (z reguły tuczącego) – mogą to być wafle ryżowe z dżemem, jogurt, suszone owoce.

3. Wystarczy zaledwie kilka tygodni, by twój organizm przyzwyczaił się do małych porcji. Sama zauważysz wtedy, że nie masz ochoty jeść więcej.

4. Rozłożenie posiłków działa na twoją korzyść w jeszcze jeden sposób: przyspiesza

przemianę materii. Po posiłku organizm zużywa energię, by jedzenie strawić, wchłonąć, a następnie dostarczyć do poszczególnych tkanek. To dość istotny wydatek energetyczny, który może przyspieszać całościową przemianę materii nawet o 10 procent! Tymczasem większość diet odchudzających sprawia, że metabolizm zwalnia, bo w przypadku głodowania organizm zaczyna oszczędzać energię. 


Autorką artykułu jest pani Magdalena Makarowska, wpis na blogu za zgodą autorki.